เธออยู่ใกล้แนบในหัวใจฉัน
แต่เหมือนกันกับไกลเกินใฝ่หา
โลกไม่เคยหมุนกลับจึงลับตา
อาจเพราะว่าฉันไกลหัวใจเธอ
ทุกทุกตัวอักษรบทกลอนนี้
ล้วนแต่มีรักระคนปนเสมอ
ไม่นึกชังสักนิดคิดอยากเจอ
กลับคอยเก้อคอยแกล้งเหมือนแล้งใจ
ความอาทรแบ่งปันฉันหรือเปล่า
คำนี้เล่า"คิดถึง"ซึ้งบ้างไหม
เคยแทนรัก"ห่วงหา"อย่างอาลัย
ขออย่าให้"เหินห่าง"เป็นรางวัล
เมื่อรักมากก็เป็นเช่นอย่างนี้
หากไม่มีหัวใจไว้ใฝ่ฝัน
ย่อมไม่ต้องเจ็บปวดรวดร้าวกัน
อยากจะหั่นหัวใจให้แหลกลาญ
ไม่อยากมีหัวใจไว้เพื่อเจ็บ
แต่อยากเก็บความหลังครั้งสุขหวาน
ลืมช่วงนี้ที่เหงาเศร้าทรมาน
ดอกรักบานเมื่อไรหวังได้ชม
หากไม่คิดถึงได้จะไม่คิด
วันละนิดทุกครั้งยังขื่นขม
อย่าถามเลยทำไมจะไม่ตรม
เพียงสายลมพัดไหว..ใจก็ช้ำ
ดาว อาชาไนย
แต่เหมือนกันกับไกลเกินใฝ่หา
โลกไม่เคยหมุนกลับจึงลับตา
อาจเพราะว่าฉันไกลหัวใจเธอ
ทุกทุกตัวอักษรบทกลอนนี้
ล้วนแต่มีรักระคนปนเสมอ
ไม่นึกชังสักนิดคิดอยากเจอ
กลับคอยเก้อคอยแกล้งเหมือนแล้งใจ
ความอาทรแบ่งปันฉันหรือเปล่า
คำนี้เล่า"คิดถึง"ซึ้งบ้างไหม
เคยแทนรัก"ห่วงหา"อย่างอาลัย
ขออย่าให้"เหินห่าง"เป็นรางวัล
เมื่อรักมากก็เป็นเช่นอย่างนี้
หากไม่มีหัวใจไว้ใฝ่ฝัน
ย่อมไม่ต้องเจ็บปวดรวดร้าวกัน
อยากจะหั่นหัวใจให้แหลกลาญ
ไม่อยากมีหัวใจไว้เพื่อเจ็บ
แต่อยากเก็บความหลังครั้งสุขหวาน
ลืมช่วงนี้ที่เหงาเศร้าทรมาน
ดอกรักบานเมื่อไรหวังได้ชม
หากไม่คิดถึงได้จะไม่คิด
วันละนิดทุกครั้งยังขื่นขม
อย่าถามเลยทำไมจะไม่ตรม
เพียงสายลมพัดไหว..ใจก็ช้ำ
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
