~~๐ เหงาตัวบักเป้ง ๐~~
เศร้าสลด หดหู่ มิรู้หาย
โศกประสาน ใจกาย เป็นหนึ่งนั่น
ทุกข์ทะยาน ถาโถม เข้าโรมรัน
หมายฆ่าฟัน ให้แดดิ้น สิ้นชีวา
หลบทางซ้าย หมายคิด มีสิทธิหลุด
เข่ากลับทรุด เพราะความเหงา เข้าดึงขา
อีกความเงียบ เข้าขึง ตรึงอุรา
ยึดแข้งขา เอาไว้ มิให้เดิน
ขยับขวา ความกลัว ก็เข้าขวาง
ขยับข้าง พบอ้างว้าง เจอห่างเหิน
จะเดินหน้า ที่เข้ามา คือถูกเมิน
จะถอยหลัง ต้องเผชิญ กับช้ำใจ
แล้วจะให้ ฉันไป ทางไหนนี่
แล้วจะมี ทางหนี ให้ฉันไหม
ให้หลุดพ้น จากความเหงา อันเศร้าใจ
ผ่านพ้นไป จากสิ่ง ที่เผชิญ....."เจ้าความเหงาตัวบักเป้ง"
โศกประสาน ใจกาย เป็นหนึ่งนั่น
ทุกข์ทะยาน ถาโถม เข้าโรมรัน
หมายฆ่าฟัน ให้แดดิ้น สิ้นชีวา
หลบทางซ้าย หมายคิด มีสิทธิหลุด
เข่ากลับทรุด เพราะความเหงา เข้าดึงขา
อีกความเงียบ เข้าขึง ตรึงอุรา
ยึดแข้งขา เอาไว้ มิให้เดิน
ขยับขวา ความกลัว ก็เข้าขวาง
ขยับข้าง พบอ้างว้าง เจอห่างเหิน
จะเดินหน้า ที่เข้ามา คือถูกเมิน
จะถอยหลัง ต้องเผชิญ กับช้ำใจ
แล้วจะให้ ฉันไป ทางไหนนี่
แล้วจะมี ทางหนี ให้ฉันไหม
ให้หลุดพ้น จากความเหงา อันเศร้าใจ
ผ่านพ้นไป จากสิ่ง ที่เผชิญ....."เจ้าความเหงาตัวบักเป้ง"