เหมือนห้ามเดือนเคลื่อนเพ็ญอย่าเด่นฟ้า
ห้ามนกกาอย่าบินเลิกผินโผ
ห้ามแสงสาดศิริสุริโย
ห้ามยูงใหญ่ไหนโต ต่ำเตี้ยตาม
อันน้ำตาลหวานได้ใครปรุงรส
ผกาสดหอมใส่ให้ใครถาม
ทะเลผืนคลื่นแซมใครแต้มงาม
หรือฟ้าครามเมฆคล้อยต้องคอยใคร
แหละกลอนรักมักหวานเช่นนั้นแล้ว
จะเกลื่อนกรวดกลบแก้ว ที่แววใส
ก็วาววับระยับยิบยังหยิบใจ
เกินกว่าขมถมใด จะกลบเดิม
พรายม่าน
สันทราย
๑๘.๐๖.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
