[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กัลมลี*]

หากเงารักตกค้างบ้างเพียงน้อย
คนรักลอยคงสุขไม่ทุกข์หม่น
แต่รักร้างห่างหายสลายจน
ไม่เหลือหล่นสิ่งใดให้ใคร่ครวญ

คิดนะคิดถึงเขาทุกเช้าค่ำ
เศร้านะเศร้าทุกคำนำจิตหวน
หลงนะหลงละเมอเพ้อรัญจวน
รักนะรักปักป่วนชวนระทม

อยากจะชิดชูชื่นได้คืนกลับ
อยากจะปรับเปลี่ยนแปลงแหล่งขบขม
อยากร้องขอรอชื่นกลับคืนชม
อยากคลายปมความเศร้าให้เงาคลาย

หวังให้แสงแห่งสรวงดวงสวรรค์
ฉายส่องพลันล้างเงาเข้าสลาย
พรหมบนฟ้าปรายตามาเยี่ยมกราย
คืนรักหมายครั้งก่อนให้ย้อนคืน

จะได้ไหมอย่างหวังตั้งตาเฝ้า
เพียงให้เขาห่วงหาอย่าทนฝืน
อย่ายืนยันอำลาพากล้ำกลืน
...กลับมารื่นคืนย้อนก่อนวันลา

อยู่กับเงาตกค้างอย่างเหงาหงอย
อยู่ด้วยคอยวันชื่นกลับคืนหา
อยู่ด้วยหวังวันหนึ่งซึ่งกลับมา
อยู่ด้วยว่าวันไหน...ใจเธอยอม.

"บ้านริมโขง"

๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๔

อยู่ในความคิดหวังฝังรากลึก
อยู่ในห้วงรู้สึกลึกจมจ่อม
อยู่ที่ว่าเมื่อไหร่หัวใจพร้อม
คงนอบน้อมหวนมาหาอีกครั้ง

หากพันธะรัดร้อยมีรอยเหลือ
คอยอย่างเชื่อศรัทธาว่ามีหวัง
แม้โลกคือสิ่งที่ไม่จีรัง
อีกด้านยังมีแสงแห่งฟากฟ้า

แม้มิเหลือเงาใครในตอนนี้
ก็คงมีเงาใครในวันหน้า
อาจเงาเดียวเกี่ยวร้อยรอยอุรา
หรืออาจคว้าเงาใหม่แนบใจรอ

แค่วันนี้มิอาจตัดใจห่าง
ยังเคว้งคว้างอนาคตหมดแรงก่อ
ทรมานคำฝากจากคนท้อ
จะร้องขอ...ก็หาใช่...ใครจะฟัง