คุณย่าครับคุณย่าขาหลานมาแล้ว
ส่งเสียงแจ้วร้องก้องห้องโดยสาร
กองกระเป๋าหอบผ้าชะลอมวาน
ตะกร้างานขัดหวายคล้ายทำมา
ตัวคุณย่ามัวเพลินไปเดินไหน
หรือหลงเที่ยวตลาดในไม่มาหา
ร่องรอยหมากบนพื้นยังรื่นตา
รู้แน่ว่าอยู่แถวนี้รีบรี่พลัน
ยืนเท้าเอวใต้ไม้ใหญ่ต้นไทรยักษ์
ยินหลานทักแน่ใจให้เหหัน
หลานตัวดีแข่งวิ่งหาคุณย่ากัน
ยิ้มเผล่นั้นหวานมัน ฟันไม่มี
อ้อมกอดแท้แน่นอนคุณย่าขา
โตขึ้นมาคู่มะยมเจ้าสมศรี
หอมแก้มพลันสัมผัสนั้นก็ทันที
ความอบอุ่นเต็มปรี่ ที่รอยใจ
ส่งเสียงแจ้วร้องก้องห้องโดยสาร
กองกระเป๋าหอบผ้าชะลอมวาน
ตะกร้างานขัดหวายคล้ายทำมา
ตัวคุณย่ามัวเพลินไปเดินไหน
หรือหลงเที่ยวตลาดในไม่มาหา
ร่องรอยหมากบนพื้นยังรื่นตา
รู้แน่ว่าอยู่แถวนี้รีบรี่พลัน
ยืนเท้าเอวใต้ไม้ใหญ่ต้นไทรยักษ์
ยินหลานทักแน่ใจให้เหหัน
หลานตัวดีแข่งวิ่งหาคุณย่ากัน
ยิ้มเผล่นั้นหวานมัน ฟันไม่มี
อ้อมกอดแท้แน่นอนคุณย่าขา
โตขึ้นมาคู่มะยมเจ้าสมศรี
หอมแก้มพลันสัมผัสนั้นก็ทันที
ความอบอุ่นเต็มปรี่ ที่รอยใจ