๐๐เมื่อแรกเริ่ม คบกัน ชั่งหวานซึ้ง
ติดตราตรึง มัดเส้นใย ไออุ่นรัก
อ่อนละมุน เคล้าคลึง เพิ่งรู้จัก
มินานนัก เข้ามาทักอยากผูกพัน
๐๐วันเวลา เปลี่ยนไป ใจเปลี่ยนแปลง
หรือใครแกล้ง ให้เรา ต้องแปรผัน
เคยเคียงคู่ ดูแล เทคแคร์กัน
แต่นับวัน กลับห่างเหิน เดินจากลา
๐๐ฉันหรือเธอ กันแน่ ที่เปลี่ยนไป
แล้วทำไม หัวอกเจ้า เฝ้าห่วงหา
ปากว่าใช่ แต่ใจ ยังเย็นชา
ไหนบอกว่า "เราจะรักกันตลอดไป"
................เศษเหล็ก
.ติดตราตรึง มัดเส้นใย ไออุ่นรัก
อ่อนละมุน เคล้าคลึง เพิ่งรู้จัก
มินานนัก เข้ามาทักอยากผูกพัน
๐๐วันเวลา เปลี่ยนไป ใจเปลี่ยนแปลง
หรือใครแกล้ง ให้เรา ต้องแปรผัน
เคยเคียงคู่ ดูแล เทคแคร์กัน
แต่นับวัน กลับห่างเหิน เดินจากลา
๐๐ฉันหรือเธอ กันแน่ ที่เปลี่ยนไป
แล้วทำไม หัวอกเจ้า เฝ้าห่วงหา
ปากว่าใช่ แต่ใจ ยังเย็นชา
ไหนบอกว่า "เราจะรักกันตลอดไป"
................เศษเหล็ก
รู้ดี...คงเปลี่ยนใจใครไม่ได้
เมื่อเธอจะไป ฝืนรั้งไว้คงเหนื่อยยิ่งกว่า
เมื่อรักเราห่างเหิน เกินเยียวยา
ก็ปล่อยให้จบดีกว่า เลิกรากันไป
ทำได้แค่เก็บเธอไว้ให้ลึกที่สุด
เผื่อวันนึงใจจะหยุดรักเธอลงได้
หยดน้ำตาริน ท่วมท้น ล้นใจ
ที่ว่าจะรักกันตลอดไป คงไม่หวนคืนมา
รอยยิ้มจางหายกับใจที่ไหวหวั่น
เมื่อล้าเกินฝัน ต้องลาวันที่ห่วงหา
ไกลเกินขืน ฝืนไม่ไหว ใจมันล้า
มองเธอผ่านม่านน้ำตา เลือน...พร่า...ลา..หาย
หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้สักที
ว่าทำไมรักที่มี ถึงไม่เหลือความหมาย
ฉัน..เธอ..หรือเขา ที่ทำให้เราเปลี่ยนไป
หรือจริง ๆ เป็นเพราะใจ เธออ่อนไหว ไม่มั่นคง
เมื่อเธอจะไป ฝืนรั้งไว้คงเหนื่อยยิ่งกว่า
เมื่อรักเราห่างเหิน เกินเยียวยา
ก็ปล่อยให้จบดีกว่า เลิกรากันไป
ทำได้แค่เก็บเธอไว้ให้ลึกที่สุด
เผื่อวันนึงใจจะหยุดรักเธอลงได้
หยดน้ำตาริน ท่วมท้น ล้นใจ
ที่ว่าจะรักกันตลอดไป คงไม่หวนคืนมา
รอยยิ้มจางหายกับใจที่ไหวหวั่น
เมื่อล้าเกินฝัน ต้องลาวันที่ห่วงหา
ไกลเกินขืน ฝืนไม่ไหว ใจมันล้า
มองเธอผ่านม่านน้ำตา เลือน...พร่า...ลา..หาย
หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้สักที
ว่าทำไมรักที่มี ถึงไม่เหลือความหมาย
ฉัน..เธอ..หรือเขา ที่ทำให้เราเปลี่ยนไป
หรือจริง ๆ เป็นเพราะใจ เธออ่อนไหว ไม่มั่นคง
เอ-มิ-กา