ต้องมนตรานารีแรกที่เห็น
แม่เนื้อเย็นเพ็ญจับดุจอัปสร
ทั้งทรวดทรงองค์ลักษณ์ประจักษ์จร
อรชรอ้อนแอ้นในแดนดง
เจ้าชม้ายชายตาประหม่าเขิน
ยามย่างเดินเหินกรายคล้ายบุหรง
ทุกท่วงท่าร่าเริงบันเทิงพง
ประดุจหงส์หลงไพรใกล้สายธาร
เจ้าเริงร่ายว่ายวนชลสินธุ์
ที่ไหลรินถิ่นสวยห้วยละหาร
ดุจกินนรย้อนภพประสบพาน
ล่วงเพรงกาลผ่านมาช่างน่ายล
จึงหลงใหลในลักษณ์วงพักตร์เจ้า
โฉมเฉลาเย้ายวนชวนฉงน
จินตนาพาจิตให้คิดวน
ฤาผู้คนค้นหา..ใจนารี...
แม่เนื้อเย็นเพ็ญจับดุจอัปสร
ทั้งทรวดทรงองค์ลักษณ์ประจักษ์จร
อรชรอ้อนแอ้นในแดนดง
เจ้าชม้ายชายตาประหม่าเขิน
ยามย่างเดินเหินกรายคล้ายบุหรง
ทุกท่วงท่าร่าเริงบันเทิงพง
ประดุจหงส์หลงไพรใกล้สายธาร
เจ้าเริงร่ายว่ายวนชลสินธุ์
ที่ไหลรินถิ่นสวยห้วยละหาร
ดุจกินนรย้อนภพประสบพาน
ล่วงเพรงกาลผ่านมาช่างน่ายล
จึงหลงใหลในลักษณ์วงพักตร์เจ้า
โฉมเฉลาเย้ายวนชวนฉงน
จินตนาพาจิตให้คิดวน
ฤาผู้คนค้นหา..ใจนารี...
ปรางขอกราบขอบพระคุณ คุณระนาดเอกที่สะกิดชี้แนะคำผิดเจ้าค่ะ