ถึงรูปชั่วตัวดำใช่ต่ำต้อย
เจ้าเอี้ยงน้อยยังละเมอหลงเพ้อพร่ำ
จะเกาะหลังให้เห็นเป็นประจำ
ทุกคืนค่ำเกาะเขากินไม่บินไป
เจ้าเอี้ยงน้อยยังละเมอหลงเพ้อพร่ำ
จะเกาะหลังให้เห็นเป็นประจำ
ทุกคืนค่ำเกาะเขากินไม่บินไป
ฉันนั่งชม ข่มขำ ท่ามกลางสุข
สิ้นไร้ทุกข์ โศกา หนาเอี้ยงเอ๋ย
อย่ารักคน ไร้ค่า นะอย่าเลย
ฉันจะเอ่ย เอี้ยงว่า เมตตาควาย