๏ น้ำตาไหล หลั่งนอง ยังสองแก้ม
หยดลงแต้ม แตะข้อ-ความจดหมาย
เศร้าโศกสาร สั่งมา ขอลาชาย
ด้วยเจ้าหน่าย เหนื่อยกับ ความอับจน ๏
๏ ผ่านหลายปี ที่เรา ร่วมสร้างฝัน
ร่วมฝ่าฟัน อัตคัด ความขัดสน
สู้ลำบาก ตรากตรำ จำฝืนทน
เพราะรักล้น รักแน่ ไม่แพ้ใด ๏
๏ แล้วนี่หรือ เจ้ามอบ ตอบแทนพี่
ด้วยการหนี จากกัน คราหวั่นไหว
อุปสรรคขวาง ทางเดิน มากเกินไป
เจ้าจึงไม่ อยู่กิน ยามสิ้นเนื้อ ๏
๏ แจ้งประจักษ์ แก่ตา พอคราอด
รักจึงหมด จากฤดี ไม่มีเหลือ
ใครจะมา มัธยัสถ์ กัดก้อนเกลือ
รักเลยเจือ จางจาก ยามยากจน ๏
~ธาตรีรติกานท์~
หยดลงแต้ม แตะข้อ-ความจดหมาย
เศร้าโศกสาร สั่งมา ขอลาชาย
ด้วยเจ้าหน่าย เหนื่อยกับ ความอับจน ๏
๏ ผ่านหลายปี ที่เรา ร่วมสร้างฝัน
ร่วมฝ่าฟัน อัตคัด ความขัดสน
สู้ลำบาก ตรากตรำ จำฝืนทน
เพราะรักล้น รักแน่ ไม่แพ้ใด ๏
๏ แล้วนี่หรือ เจ้ามอบ ตอบแทนพี่
ด้วยการหนี จากกัน คราหวั่นไหว
อุปสรรคขวาง ทางเดิน มากเกินไป
เจ้าจึงไม่ อยู่กิน ยามสิ้นเนื้อ ๏
๏ แจ้งประจักษ์ แก่ตา พอคราอด
รักจึงหมด จากฤดี ไม่มีเหลือ
ใครจะมา มัธยัสถ์ กัดก้อนเกลือ
รักเลยเจือ จางจาก ยามยากจน ๏
~ธาตรีรติกานท์~