อยู่เดียวดายกลางสายลมตรอมตรมจิต
เฝ้าครุ่นคิดถึงคนไกลใยห่างเหิน
เหม่อมองฟ้าทุกคืนค่ำช้ำเหลือเกิน
ต้องเผชิญความอ้างว้างกลางสายลม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 01:17:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เดียวดายกลางสายลม (อ่าน 20383 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: