.jpg)
๐ พิเศษ..ทุกวัน ๐
๐ แต่ละวันฉันวนดุจคนวุ่น
เสื้อเปื้อนฝุ่นเปื้อนฝอยเป็นรอยผง
คราบเหงื่อไคลไหลคลุกซึมบุกตรง
ก็ยังคงกัดฟันทำมันไป
๐ ตื่นแต่เช้าหาวนอนหวั่นก้อนแดด
ส่งไอแผดมาเผาทำเอาไหม้
หากตะวันสายโด่งส่องโยงใย
แล้วจะไม่ทันกินต้องดิ้นรน
๐ เสื้อยืดยาน ห่านคู่ สีพลูด่าง
ใส่จนจางอย่างเจ็บตะเข็บย่น
ก็ยังสวมใส่อยู่เพราะดูทน
ซักกี่หนก็ไม่แห้งเพราะแรงงาน
๐ กางเกงยีนต์ลีวายส์ป้ายเปื่อยยุ่ย
ขาดหลุดลุ่ยเลาะเล็บเย็บประสาน
มาใส่ต่อพอประทังกะตังค์นาน
ช่างประจานคนใส่..ให้อายจัง
๐ มองซอมซ่อซกมกหนออกเอย
สาวไหนเลยจะใกล้ให้ความหวัง
มีแต่เมินเดินเบี่ยงหลีกเลี่ยงบัง
กลัวปล้นตังค์ หรือไง..ไยหวาดกลัว
๐ ถึงอย่างไรก็ช่างลำพังฉัน
ทุกทุกวัน..พิเศษ..เจ้า(เกษ)สัว
เฮีย! เหมือนเดิมจัดหนักผักสวนครัว
ใส่ให้ทั่ว เต็มถ้วย..ก๋วยเตี่ยวชาม!!!.....
อิอิบะหมี่จับกังพิเศษเจ้าเก่า....เซ็นได้...จ่ายทีหลัง..ความหวังของผู้ขายแรงงานอิอิ
กินทุกวันพิเศษทุกวัน...ฮ่าๆๆๆๆ
(แสลง...จัง)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
