[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ถึงรูปชั่วตัวดำใช่ต่ำต้อย
เจ้าเอี้ยงน้อยยังละเมอหลงเพ้อพร่ำ
จะเกาะหลังให้เห็นเป็นประจำ
ทุกคืนค่ำเกาะเขากินไม่บินไป

หลายคืนก่อนนอนทุ่งมุ่งดูดาว
ส่องสกาวกระพริบถี่สีสุกใส
นึกว่ามองควายนั้นมันเข้าใจ
จึงหลงไหลหมายปองมองเรื่อยมา

ในคืนหนึ่งถึงผวาดาวมาสู่
มีเสียงซู่เป็นทางสว่างหล้า
พอใกล้ถึงจึงดับหายลับตา
อจิจจาความหวังเบื้องหลังควาย

มีเอี้ยงน้อยคอยปลอบก็ชอบอยู่
แต่ไม่รู้นานไหมหวั่นไม่หาย
คงต้องอยู่โดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
เจ้าปลีกกายเกาะคอนคู่นอนรัง

ยามนี้มีเพียงร่างยังทรงอยู่
แสนหดหู่รันทดหมดสิ่งหวัง
คาดการณ์ไว้สวยงามเต็มกำลัง
ต้องพินพังย่อยยับรอรับเวร

และหัวใจก็มีที่ด้านชา
มันอ่อนล้าหมดพลังจังหวะเต้น
ความหวังมีไม่หยุดคือจุดเด่น
ที่โลดเล่นเกาะเขาเข้าใจดี

เราเป็นเพื่อนกันนั้นคือสัญญา
ตื่นเช้ามาเจอพลันทุกวันนี่
ส่วนตัวเจ้าอิสระและเสรี
ตัวข้าซีหมองหม่นระคนกัน

รูจมูกผูกไว้ใช้จูงลาก
ยังลำบากคันไถอันใหญ่นั่น
อีกไม้เรียวหวดตีที่ดุดัน
ไม่มีวันเว้นว่างห่างไร่นา

ได้มีเจ้าเกาะหลังฟังเสียงร้อง
ท่วงทำนองรองรับจับใจข้า
คือความหวังเพียงนี้ที่ทนมา
คราบน้ำตาแห้งหายความยิ้มเป็น.

นพ
14 มิ.ย.54