หนึ่ง นางเดียว เกี้ยวใจ พี่ให้ภักดิ์
ใจ ก็มัก พิศวาส ชอบผาดโผน
นี้ นะหรือ คือเล่ห์ บุพเพโดน
ที่ ปลอบโยน จิตใจ ให้ละเมอ
มอบ ให้น้อง ปองแล้ว ฉายแววฝัน
ไว้ รำพัน รำพึง ถึงเสมอ
ปลอบ ใจตัว มัวพร่ำ ย้ำจนเบลอ
แทน รักเธอ เมื่อห่าง มิร้างเลือน
ข้อต่อไป เมื่อน้องอ่อนล้า ก็คว้าพี่ไว้ [/color]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
