พอสายหน่อย คอยไม่นาน พระท่านกลับ
จากไปรับ บิณฑบาต ตามคาดหวัง
เหล่าลูกศิษย์ หิ้วปิ่นโต โอ้หนักจัง
เข้ามายัง ที่หอฉัน นั่นยังไง
พวกเด็กๆ ออกไปรับ หิ้วกับข้าว
ส่วนตัวเรา นั่งเฉย ด้วยมาใหม่
ก็ยังไม่ ค่อยรู้จัก จะทักใคร
นั่งทำใจ ให้เย็น เห็นได้การ(รึว่าขี้เกียจ?)
พวกเณรเล็ก เด็กวัด จัดสำรับ
ปูเสื่อสรรพ น้ำใช้ และน้ำฉัน(555)
เตรียมแก้วน้ำ กระโถน อีกช้อน,จาน
เพียงไม่นาน ก็เสร็จ สำเร็จดี
เจ็ดโมงเช้า ได้เวลา พระมาฉัน
ระฆังลั่น เหง่งหง่าง ดังเต็มที่
เหล่าหมาวัด หอนรับกัน เป็นอันดี
นึกว่าผี มาหลอก เข้าหยอกเอิน
อันวัดนี้ มีพระ ไม่กี่องค์
ล้วนเป็นสงฆ์ ธรรมยุต สุดสรรเสริญ
ตั้งอยู่ติด ริมแม่น้ำ น่าจำเริญ
ปลูกต้นไม้ ให้เพลิดเพลิน ร่มเงาเย็น
ฟังเขาว่า พระท่าน ไม่จับเงิน
คงจะเขิล หรือไร กลัวใครเห็น
จึงใช้ศิษย์ รับแทน แสนลำเค็ญ
ความจำเป็น จับไม่ได้ คล้ายท่านกลัว...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
