คงไม่สายเกินไปในการพบ
แต่ถ้าลบปวดร้าวคราวห่างเหิน
ห้วงเวลาสั้นสั้นนั้นสุขเกิน
ไออุ่นเพลินอบอวลล้วนดีดี
หากรวบรวมความสุขทุกทุกสิ่ง
ไม่มากยิ่งกว่าเหงาเศร้าอยู่นี่
เมื่อห่างกันความหมองย่อมต้องมี
ขอบคุณที่เคยมอบปลอบน้ำใจ
เราต่างคนต่างฝ่ายต่างไม่ผิด
เป็นลิขิตของสวรรค์บันดาลให้
สดสวยและล้ำค่ากว่าสิ่งใด
ยังฝังในอารมณ์เป็นหล่มลึก
ฝันถึงลานรักหวานลานมาร้าง
เบาะนั่งข้างร่ำไห้ในยามดึก
ไร้วิญญาณยังรักรู้จักนึก
คนจะไม่รู้สึกเจียวหรือคน
มองเบาะข้างว่างเปล่าเหงาและท้อ
เบาะเฝ้ารอเฝ้าถามตามถนน
เธออยู่ไหนไม่นั่งเขาชังตน
จะแกล้งจนขาดใจหรือไรกัน
โปรดบอกเถิด..ฝนจะหมดหยดสุดท้าย
เดือนดาวหายสูญดับลับสวรรค์
โลกถึงคราว้าวุ่นหยุดหมุนพลัน
ดอกไม้อันสดใสจะไม่บาน
บอกอะไรก็ได้ขอให้บอก
แม้จะหลอกลวงพร่ำทุกคำขาน
จะยอมเชื่อสนิทใจไม่ทัดทาน
ขอประการเดียวว่าอย่าบอกลา
ดาว อาชาไนย
แต่ถ้าลบปวดร้าวคราวห่างเหิน
ห้วงเวลาสั้นสั้นนั้นสุขเกิน
ไออุ่นเพลินอบอวลล้วนดีดี
หากรวบรวมความสุขทุกทุกสิ่ง
ไม่มากยิ่งกว่าเหงาเศร้าอยู่นี่
เมื่อห่างกันความหมองย่อมต้องมี
ขอบคุณที่เคยมอบปลอบน้ำใจ
เราต่างคนต่างฝ่ายต่างไม่ผิด
เป็นลิขิตของสวรรค์บันดาลให้
สดสวยและล้ำค่ากว่าสิ่งใด
ยังฝังในอารมณ์เป็นหล่มลึก
ฝันถึงลานรักหวานลานมาร้าง
เบาะนั่งข้างร่ำไห้ในยามดึก
ไร้วิญญาณยังรักรู้จักนึก
คนจะไม่รู้สึกเจียวหรือคน
มองเบาะข้างว่างเปล่าเหงาและท้อ
เบาะเฝ้ารอเฝ้าถามตามถนน
เธออยู่ไหนไม่นั่งเขาชังตน
จะแกล้งจนขาดใจหรือไรกัน
โปรดบอกเถิด..ฝนจะหมดหยดสุดท้าย
เดือนดาวหายสูญดับลับสวรรค์
โลกถึงคราว้าวุ่นหยุดหมุนพลัน
ดอกไม้อันสดใสจะไม่บาน
บอกอะไรก็ได้ขอให้บอก
แม้จะหลอกลวงพร่ำทุกคำขาน
จะยอมเชื่อสนิทใจไม่ทัดทาน
ขอประการเดียวว่าอย่าบอกลา
ดาว อาชาไนย