เพราะหัวใจไวจนไม่ทนเจ็บ
แม้รอยเล็บเจ็บลึกเหมือนศึกหนัก
อาจเป็นเพราะเปล่าเปลี่ยวไม่เทียวรัก
จึงสำลักกฎเกณฑ์เส้นก่อกวน
ไม่หวานฉ่ำคำชูหวานหูน้อย
มีโอนคล้อยพลอยพลางเพียงบางส่วน
ทุกคำขอพอพลาดขาดขบวน
ผลแปรปรวนรวนเรพร้อมเพพัง
ความต้องการบานปลายจุดหมายเปลี่ยน
เหมือนบทเรียนยากไปใจสิ้นหวัง
ถอดแรงโถมโหมถ่อต่อพลัง
พบคำสั่งมากเหลือเบื่อระอา
อยากมีคู่ชูค่าแทบ....หน้ามืด
เพราะคำฝืดหนืดเหนียวเกี้ยวกร่อยหนา
อยากให้สมดวงจิตด้วยฤทธา
แต่ปัญญาเอาใจ...ฉันไม่มี(แต่ปัญหาตั้งด่านหวานไม่เป็น)
ดาวระดา
ขอต่อจากวรรคส่งที่ลง....ฉันไม่มี นะคะ
อ่านกลอนหนุ่ม กลุ้มจิต ด้วยพิษรัก-
นั้นหน่วงหนัก ชักนำ ทำหมองศรี
อันสาวใด ไหนกล้า มิวาที
พ่อยาหยี พี่แก้ว จึงแป้วใจ
คงครองหนุ่มมานาน เพิ่งพานพบ
ผู้สยบ จบจินต์ ถวิลไหว
ครั้นผกา อ้าผลิ ศิวิไลซ์
จึงหลงใหล ใฝ่ปอง มิ่งน้องนาง
แม้หวานน้อย คอยเกี้ยว เติมเปรี้ยวหวาน
ย่อมซึ้งซ่าน สราญใน หัวใจบ้าง
ศิลปิน กวินชาย ฤ วายวาง
หญิงอาจหมาง อ้างล่อ ก่อประเด็น
อยากมีคู่ อยู่เคียง ต้องเสี่ยงทุ่ม
เรื่องกลัดกลุ้ม สุมใจ อย่าให้เห็น
หากจะดี พี่ต้อง มองให้เป็น
จีบเนื้อเย็น พริฎฐา ดีกว่านะ
อ่านกลอนหนุ่ม กลุ้มจิต ด้วยพิษรัก-
นั้นหน่วงหนัก ชักนำ ทำหมองศรี
อันสาวใด ไหนกล้า มิวาที
พ่อยาหยี พี่แก้ว จึงแป้วใจ
คงครองหนุ่มมานาน เพิ่งพานพบ
ผู้สยบ จบจินต์ ถวิลไหว
ครั้นผกา อ้าผลิ ศิวิไลซ์
จึงหลงใหล ใฝ่ปอง มิ่งน้องนาง
แม้หวานน้อย คอยเกี้ยว เติมเปรี้ยวหวาน
ย่อมซึ้งซ่าน สราญใน หัวใจบ้าง
ศิลปิน กวินชาย ฤ วายวาง
หญิงอาจหมาง อ้างล่อ ก่อประเด็น
อยากมีคู่ อยู่เคียง ต้องเสี่ยงทุ่ม
เรื่องกลัดกลุ้ม สุมใจ อย่าให้เห็น
หากจะดี พี่ต้อง มองให้เป็น
จีบเนื้อเย็น พริฎฐา ดีกว่านะ
กลอนไพเราะค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
