กลางเก่าคร่ำรำไรกิ่งไทรยื่น
กับวันคืนฝืนผ่านสะท้านไหว
ป้ายปิดพาดขาดแร่งยังแกว่งไกว
เก้าอี้กลมล้มไพล่ใต้หูกวาง
ใบไม้ตกปรกพื้นอมชื้นฉ่ำ
อิฐเคยย่ำกกใหญ่เหยียดใบขวาง
พลับพลึงกอกรอบใบอยู่ใกล้ทาง
สระน้ำแห้งหินล้าง กลิ้งกลางทราย
เห็นหลังใครไวไวคงใช่แน่
ร้านกาแฟแม้ห่างใช่จางหาย
อดีตฟุ้งรุ่งระยิบกระพริบพราย
กาแฟดำหรือดาย กับหลายรอ ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๑๒.๐๖.๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
