ไม่ เห็นเหตุ เลศใด ให้ทุกข์ร้อน
รัก ก็ผ่อน เพลาไป ใช่ปัญหา
ไม่ มีใด ไฉนจิต อิดระอา
ว่า ใดหนา หัวใจ ไยทุรน
ฆ่า สิ่งใด ไหนเล่า ไม่เขลาขลาด
ได้ สิ้นชาติ ขาดวัฏฏะ ละเหตุหน
ฆ่า กิเลส ตัณหา พล่ากมล
เลย ละตน บนทางขันธ์ นั้นฆ่าควร
"คือสิ่งสุดท้าย ที่หมายจะลืม"เชิญจ้ะเชิญ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
