[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

ผ่อฟ้าใสสายลมก็พรมพลิ้ว
เมฆละลิ่วล่องลอยค่อยคล้อยผ่าน
ผ่อเวิ้งดอยดอกบัวตองต้องเบ่งบาน
เป็นตามกาลธรรมชาติสะอาดตา

สายลมหนาวกราวโกรกพัดโบกไหว
บัวตองไกวลู่ลมชมพฤษา
ทำให้หวนชวนคะนึงถึงคนลา
จากบ้านป่าไปไกลไม่หวนคืน

อยู่บ้านนาป่าดอยเฝ้าคอยน้อง
มัวแต่ท่องพัทยาลืมป่าผืน
ปล่อยหนุ่มนาท่าคอยพลอยกล้ำกลืน
น้องคง หลงแดนอื่นไม่คืนเมือ

ส้าบ่าแต๋ง แก๋งแค แต่ครั้งก่อน
ยามข้าวตอน แก๋งป๋า ส้าบ่ะเขือ
ยามข้าวแลงแป๋งน้ำพริก บ่ะเขือเครือ
น้องคงเบื่อบ้านนาบ้านป่าเฮา

ยามลมหนาวกราวกรูรู้บ้างไหม
ว่ามีใครห่วงหาพาใจเศร้า
คิดถึงน้องต้องจากพรากลำเนา
ลืมบ้านเก่าเข้าพัทยาลืมป่าดอย

ลืมข้อง เคยมัดเอวได้เชียวหรือ
ลืมเคยถือ น้ำต้น คนใช้สอย
ลืมตัวอ้าย หายไป ให้อ้ายคอย
แสนจะน้อยใจเหลือหนุ่มเหนือครวญ


สล่าผิน

คำแปล.....ผ่อ หมายถึงมอง ดู ชม...แก๋ง หมายถึง แกง  แก๋งป๋า  หมายถึงแกงปลา
เมือ.หมายถึง กลับบ้าน กลับคืน.....อ้ายหมายถึงพี่  บ่ะเขือหมายถึง มะเขือ  บ่ะเขือเครือ =มะระดอย
น้ำต้น=คนโฑ สำหรับใส่น้ำดื่ม  ข้าวตอน=มื้อเที่ยง  ข้าวแลง=มื้อเย็น   ส้า,ส้าบ่าแต๋ง =ยำ ยำมะแตง

และหวังว่า สาวพัทยาคนนั้นคงไม่ลืม กำเมือง คงไม่ลืมบ้านนา  อิอิ