ณ.ชายหาด"พัทยา"...เวลาค่ำ
ยังกลืนกล้ำช้ำหม่นจนร่ำไห้
เฝ้าแต่รอคนดีที่แสนไกล
ยิ่งอาลัยทะเลคราม...ทุกยามเย็น
เมื่อตะวันลับโลก..ก็โศกซึ้ง
อีกฟากหนึ่งมืดสว่าง...ต่างไม่เห็น
โอ้..ค่ำคืนยืนฝันฝากจันทร์เพ็ญ
ส่งประเด็นความนัยใจตรงกัน
ยิ่งสงบพบว่า...เห็นหน้าเขา
พบภาพเล่าเรื่องซ่อนมาอ้อนขวัญ
มองตะวันลับโค้งเชื่อมโยงจันทร์
ต่างผลักดันปันใจไปพนอ