[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กัลมลี*]

หมดหน้าที่ดวงตะวันก็ผันผาย
ลับเหลี่ยมปลายโค้งรอบขอบเวหา
จะมีใครหรือเปล่าเหงาอุรา
ยามนิทราราตรีคลี่แพรเยือน

จนดึกดื่นผืนพรมลมห่มฟ้า
กรรโชกรอบทิศาดูป่าเถื่อน
อยากซุกอ้อมกอดจันทร์กลับพลันเลือน
ฝนแรกเตือนแต้มฟ้า...บัญชาแล้ว

ไม่มีหวังเห็นร่างอำพรางแสง
ยามบทรักผ่อนแรงแฝงความแผ่ว
สิ่งตกค้างความจำย้ำเป็นแนว
กู่แว่วแว่วเยือกไหว...กลางใจนี้

ทั้งที่อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงานัก
แต่ไม่เคยหมดรัก...กลับคงที่
แม้เม็ดฝนหล่นพร่างกลางราตรี
กลับเห็นมีเงาใคร...อยู่ใกล้ชิด