ในโลกที่แสน...เหน็บหนาว
เธอบอกให้ก้าว...เข้าไปหา
ไม่เป็นไร...ไม่ได้ตีค่าไว้...ที่ราคา
เพียงแค่ได้เห็นหน้า...คนที่คุ้นเคยตา... ก็...สุขใจ
ในห้องพัก หัวใจ ที่แสนอุ่น
อยากหลับหนุน นอนตัก อย่าผลักไส
คนดี..อยากอยู่อย่างนี้...เรื่อยไป
ปิดห้องพักดีไหม ? แล้วเป็นบ้านเล็กๆในใจ
ที่มีใคร...คนเดียวแทน
เธอบอกให้ก้าว...เข้าไปหา
ไม่เป็นไร...ไม่ได้ตีค่าไว้...ที่ราคา
เพียงแค่ได้เห็นหน้า...คนที่คุ้นเคยตา... ก็...สุขใจ
ในห้องพัก หัวใจ ที่แสนอุ่น
อยากหลับหนุน นอนตัก อย่าผลักไส
คนดี..อยากอยู่อย่างนี้...เรื่อยไป
ปิดห้องพักดีไหม ? แล้วเป็นบ้านเล็กๆในใจ
ที่มีใคร...คนเดียวแทน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
