แค่ไกล...บางใครลืม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 04:49:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: แค่ไกล...บางใครลืม  (อ่าน 2811 ครั้ง)
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« เมื่อ: 08 มิถุนายน 2011, 08:32:PM »

ห่างแค่ไหนให้คะนึงจึงอ้างว้าง
รักจืดจางร้างจากใจผลักไสส่ง
ร้าวรานนักรักแล้วหน่ายไม่มั่นคง
จืดจางลงจงใจหลอกจึงบอกลา

ใจมืดมนจนหมองหมางอย่างคนแพ้
เธอไม่แลแท้ไม่รักช้ำหนักหนา
ยามจรไกลไยจากกันลืมสัญญา
คำวาจาคราวอนจันทร์ลั่นวจี

คำเอื้อนเอ่ยเคยอิงแอบแนบชิดเชย
เพียงคำเอ่ยเผยคำอ้อนมิจรหนี
เฝ้าคู่กันฝันข้องเกี่ยวหนึ่งเดียวพลี
ไม่ครบปีมีคนปองสี่ห้องใจ

พรหมลิขิตพิษรักขมตรมหนักหนา
หากไขว่คว้าหาเขาครองจิตหมองไหม้
กรรมกำหนดกฏเกณฑ์นี้ยากหนีไกล
จึงชดใช้ใจชอกช้ำน้ำตานอง

เธอไม่ซึ้งถึงมิเศร้าเขาฝากแผล
เธอมิแคร์แท้มีใครใหม่แกะกล่อง
ลืมรักเก่าเรารักกันฝันเคียงครอง
มีคนปองมองข้ามไปใจระทม
 
พิษแห่งรักผลักให้หลงรู้คงสาย
ต้องแพ้พ่ายตายเพราะเพ้อเจอรักขม
รสรักทุกข์ลุกลามทั่วมัวชื่นชม
ต้องซามซมตรมทรวงเศร้าเขามิแล

--- สะเรเต ---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

my smile, ดอกกระเจียว, amika29, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ทอฝัน, แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s