มัวแต่งกลอนอ้อนออกบอกว่าเหงา
อยู่ซึมเซาเลยนะสุดจะฝืน
เพราะขาดคู่อยู่เคียงเรียงขวัญยืน
ใจสะอื้นอกช้ำจำต้องทน
คนมีคู่อยู่กันสร้างสรรสุข
ส่วนคนทุกข์เพราะไร้ใครมาสน
อยู่ไปอย่างจางจืดใจมืดมน
เสาะหาคนเข้าใจก็ไม่มี
สงสารแท้แม้ใจใคร่อยากช่วย
ร่วมอยู่ด้วยคลายเหงาเศร้าหลีกหนี
แต่เราสองต้องห่างกันอย่างนี้
ไกลหลายลี้ทำไงจะได้เจอ
เธอก็เหงาฉันก็เหงาต่างเศร้าสร้อย
เฝ้าแต่คอยได้คู่อยู่เสมอ
แต่เราต่างช่างโชคร้ายคล้ายจะเบลอ
เคยเสนอใจให้คนไม่เอา
สล่าผิน