คนแต่งงาน เขามีแฟน ช่างแสนสุข
ส่วนคนทุกข์ นั่งแต่งกลอน เมื่อตอนเหงา
คนแต่งงาน คานเขาว่าง ห่างซบเซา
ส่วนตัวเรา คนแต่งกลอน จะอ้อนใคร
อยากแต่งงาน พาล อด ต้องหดหู่
ยังขาดคู่ คลอเคลีย เสียนิสัย
เลยแต่งกลอน อ้อนออก เพื่อบอกไป
ว่าห้องใจ ยังคงว่าง เชิญค้างคืน