ร้องไปเถิดร้องไปไหลความเศร้า
ทิ้งเรื่องเก่าความเจ็บที่เหน็บหนาว
อย่าหลงเก็บกอดไว้ให้ปวดร้าว
มันถึงคราวเคราะห์กรรมควรทำใจ
แม้เรารักเขามากยากจะถอน
ยังอาวรณ์โหยหาน้ำตาไหล
ถึงอ้อนวอนขอฟ้านภาลัย
เขาก็ไม่อาจหวนหรือทวนคืน
นอนตรงนี้ลูกรักที่ตักแม่
คนที่แลห่วงใยใช่ใครอื่น
หลับเถิดหนาให้ใจได้พักฟื้น
เพื่อจะตื่นยิ้มใหม่ให้ตัวเอง
ทิ้งเรื่องเก่าความเจ็บที่เหน็บหนาว
อย่าหลงเก็บกอดไว้ให้ปวดร้าว
มันถึงคราวเคราะห์กรรมควรทำใจ
แม้เรารักเขามากยากจะถอน
ยังอาวรณ์โหยหาน้ำตาไหล
ถึงอ้อนวอนขอฟ้านภาลัย
เขาก็ไม่อาจหวนหรือทวนคืน
นอนตรงนี้ลูกรักที่ตักแม่
คนที่แลห่วงใยใช่ใครอื่น
หลับเถิดหนาให้ใจได้พักฟื้น
เพื่อจะตื่นยิ้มใหม่ให้ตัวเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
