เขาเป็นใคร? ไยเราเฝ้ารอนัก
๐
กี่ฝนแล้วหนาวใจใต้ลมฝน
กี่คราวหนหนาวใจใต้ลมหนาว
กี่ราตรีทอดถอนนอนดูดาว
ใต้ฟ้าพราวลำพังข้างระเบียง
กี่ทิวาผ่านผันวันเปลี่ยนโศก
กี่วิโยคโลกหมุนลุ้นแตกเสี่ยง
กี่เพลากันเล่าเฝ้ารอเพียง
สักหนึ่งเสียงกระซิบพริบดวงมาน
กี่นึกฝันนอนนับจับท้องฟ้า
กี่เมฆาเบาบางต่างลอยผ่าน
กี่สายลมพรมพลิ้วปลิวตามกาล
ฝากเป็นทานชโลมพรมใจเรา
กี่น้ำค้างหยดทิ้งกิ่งไม้ไหว
กี่หัวใจได้อยู่คู่หายเหงา
กี่นาทีผ่านไปยังไร้เงา
ใคร คือ เขา เราคอยละห้อยครวญ
กี่คำร้อยสะท้อนความอ่อนไหว
กี่มาลัยประพันธ์รักผันผวน
กี่ประพจน์จำนรรจ์ฝันรัญจวน
ทุกกระบวนล้วนสื่อ"เขา" คือใคร?
กี่ผู้คนผ่านพักตร์ประจักษ์มิตร
กี่ลิขิตฟ้าสร้างมองทางไหน
กี่ครั้งนะครั้งนี้ที่เท่าไร
ทำฉันใดให้เหงาบรรเทาลง
เขาเป็นใคร? ไยเราเฝ้ารอนัก
รอความรักจากเขาเฝ้าประสงค์
กี่ความเหงายาวนานอันยืนยง
สุดท้ายคงคือ เหงา แทนเงาเธอ
เขาคงเป็นคนดีที่ใจดำ
ปล่อยคนช้ำใจน้อยนั่งคอยเก้อ
ในระหว่างที่เราเฝ้าพร่ำเพ้อ
เขาอาจเหม่อถึงใครไม่อาจรู้
กี่ครั้งแล้ววันนี้ที่แอบนึก
กี่รู้สึกทรวงในห้ามไม่อยู่
กี่ละเมิดห้องใจไขประตู
ทั้งที่ผู้เคยเยือนอาจเลือนแล้ว
สักกี่ครั้งเสียงในหัวใจเขา
เพรียกถึงคนอย่างเราคงเบาแผ่ว
กี่หวังวาดถวิลคงสิ้นแวว
ไปพร้อมแก้วใจกร้านเจียนรานร้าว
ขอซอกใจไว้รัก สักเพียงนิด
ขอซอกจิตอาวรณ์...สักร้อนหนาว
ขอซอกฝันซ่านซึ้ง...สักหนึ่งคราว
ขอซอกพราววาวฉาย..สักปลายตา
เขาคือผู้ทรงอิทธิพลนัก
จึงตัดรักไม่ขาดปรารถนา
ถึงห่างเหินเกินรอบหนึ่งขอบฟ้า
ถวิลหาเช้าค่ำทุกคำนึง
เขาคือผู้ทรงอิทธิพลนัก
คือความรักเกินใจ..เอื้อมไขว่ถึง
แม้รักจนล้นฟ้าล้านตราตรึง
เขาก็คงไม่ซึ้ง..สักหนึ่งนิด..
ปล่อยคนช้ำใจน้อยนั่งคอยเก้อ
ในระหว่างที่เราเฝ้าพร่ำเพ้อ
เขาอาจเหม่อถึงใครไม่อาจรู้
กี่ครั้งแล้ววันนี้ที่แอบนึก
กี่รู้สึกทรวงในห้ามไม่อยู่
กี่ละเมิดห้องใจไขประตู
ทั้งที่ผู้เคยเยือนอาจเลือนแล้ว
สักกี่ครั้งเสียงในหัวใจเขา
เพรียกถึงคนอย่างเราคงเบาแผ่ว
กี่หวังวาดถวิลคงสิ้นแวว
ไปพร้อมแก้วใจกร้านเจียนรานร้าว
ขอซอกใจไว้รัก สักเพียงนิด
ขอซอกจิตอาวรณ์...สักร้อนหนาว
ขอซอกฝันซ่านซึ้ง...สักหนึ่งคราว
ขอซอกพราววาวฉาย..สักปลายตา
เขาคือผู้ทรงอิทธิพลนัก
จึงตัดรักไม่ขาดปรารถนา
ถึงห่างเหินเกินรอบหนึ่งขอบฟ้า
ถวิลหาเช้าค่ำทุกคำนึง
เขาคือผู้ทรงอิทธิพลนัก
คือความรักเกินใจ..เอื้อมไขว่ถึง
แม้รักจนล้นฟ้าล้านตราตรึง
เขาก็คงไม่ซึ้ง..สักหนึ่งนิด..