พระไตรปิฏก จูฬกัมมวิภังคสูตร (๑)
บุรุษและสตรีใดในโลกนี้
มักฆ่าชีวิตสัตว์ประหัตประหาร
มือเปื้อนเลือดเหี้ยมโหดโฉดสามานย์
มีแต่การมุ่งร้ายทำลายกัน
ไม่เอ็นดูสัตว์ที่มีชีวิต
เมื่อชีพปลิดไปอบายร้ายมหันต์
สู่ทุคตินรกต่ำเพราะกรรมนั้น
เป็นผลอันพรั่งพร้อมเขาน้อมทำ
หากไม่ไปอบายทุคติ
เลี่ยงวินิบาตนรกอันตกต่ำ
เกิดกายมาเป็นคนผลน้อมนำ
เพราะแรงกรรมอายุสั้นเร็วพลันตาย
บุรุษและสตรีใดในโลกนี้
ไม่ทำชีวิตใครให้สลาย
วางอาชญาศาสตราได้ใจละอาย
อีกมิคลายเอ็นดูอุ้มชูกัน
สรรพสัตว์เขาเอื้อเกื้อกูลให้
เมื่อตายไปย่อมเข้าเนาสวรรค์
ถ้าภายหลังเป็นมนุษย์ผุดเกิดพลัน
อายุนั้นยืนยาวทุกคราวไป
ดาว อาชาไนย
บุรุษและสตรีใดในโลกนี้
มักฆ่าชีวิตสัตว์ประหัตประหาร
มือเปื้อนเลือดเหี้ยมโหดโฉดสามานย์
มีแต่การมุ่งร้ายทำลายกัน
ไม่เอ็นดูสัตว์ที่มีชีวิต
เมื่อชีพปลิดไปอบายร้ายมหันต์
สู่ทุคตินรกต่ำเพราะกรรมนั้น
เป็นผลอันพรั่งพร้อมเขาน้อมทำ
หากไม่ไปอบายทุคติ
เลี่ยงวินิบาตนรกอันตกต่ำ
เกิดกายมาเป็นคนผลน้อมนำ
เพราะแรงกรรมอายุสั้นเร็วพลันตาย
บุรุษและสตรีใดในโลกนี้
ไม่ทำชีวิตใครให้สลาย
วางอาชญาศาสตราได้ใจละอาย
อีกมิคลายเอ็นดูอุ้มชูกัน
สรรพสัตว์เขาเอื้อเกื้อกูลให้
เมื่อตายไปย่อมเข้าเนาสวรรค์
ถ้าภายหลังเป็นมนุษย์ผุดเกิดพลัน
อายุนั้นยืนยาวทุกคราวไป
ดาว อาชาไนย