“เขาเป็นใคร? ไยเราเฝ้ารอนัก”
๐
กี่ฝนแล้วหนาวใจใต้ลมฝน
กี่คราวหนหนาวใจใต้ลมหนาว
กี่ราตรีทอดถอนนอนดูดาว
ใต้ฟ้าพราวลำพังข้างระเบียง
กี่ทิวาผ่านผันวันเปลี่ยนโศก
กี่วิโยคโลกหมุนลุ้นแตกเสี่ยง
กี่เพลากันเล่าเฝ้ารอเพียง
สักหนึ่งเสียงกระซิบพริบดวงมาน
กี่นึกฝันนอนนับจับท้องฟ้า
กี่เมฆาเบาบางต่างลอยผ่าน
กี่สายลมพรมพลิ้วปลิวตามกาล
ฝากเป็นทานชโลมพรมใจเรา
กี่น้ำค้างหยดทิ้งกิ่งไม้ไหว
กี่หัวใจได้อยู่คู่หายเหงา
กี่นาทีผ่านไปยังไร้เงา
“ใคร” คือ “เขา” เราคอยละห้อยครวญ
กี่คำร้อยสะท้อนความอ่อนไหว
กี่มาลัยประพันธ์รักผันผวน
กี่ประพจน์จำนรรจ์ฝันรัญจวน
ทุกกระบวนล้วนสื่อ"เขา" คือใคร?
กี่ผู้คนผ่านพักตร์ประจักษ์มิตร
กี่ลิขิตฟ้าสร้างมองทางไหน
กี่ครั้งนะครั้งนี้ที่เท่าไร
ทำฉันใดให้เหงาบรรเทาลง
“เขาเป็นใคร? ไยเราเฝ้ารอนัก”
รอความรักจากเขาเฝ้าประสงค์
กี่ความเหงายาวนานอันยืนยง
สุดท้ายคงคือ ”เหงา” แทนเงาเธอ