Re: บางครั้ง...ก็อายเป็น
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:36:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: บางครั้ง...ก็อายเป็น  (อ่าน 7438 ครั้ง)
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« เมื่อ: 08 มิถุนายน 2011, 05:07:AM »


มาปลอบใจไม่เป็นไรใครเขาเห็น
ใช่จะเป็นเรื่องว่าน่าอายหญิง
ที่ได้มองเชื่อหรือคือของจริง
เป็นกุ้งยิงแน่หนาตาคนมอง

มาธุระรีบร้อนตอนลูกหลับ
แล้วจะกลับทันทีที่ซื้อของ
ลืมก้มดูที่เจ้าหนูมันจับจอง
เห็นว่าของมันล้นคนตื่นตา

แต่ลูกฉันมันเห็นเป็นขนม
เขาชื่นชมดูดกินชินแล้วหนา
พวกเสื้อแสงปลดเปลื้องเคืองนัยน์ตา
ลูกร้องจ้าถ้าไม่เห็นเป็นเต้าตึง

พ่อของเด็กไม่เห็นจะเป็นทุกข์
เขาก็สุขไม่เครียดเกลียดหวงหึง
พอลูกอิ่มพริ้มหลับแม่พลับพลึง
ก็มาถึงคิวพ่อ...ต่ออีกนาน-น

ไม่ใช่เรื่องจริง เพียงแต่จินตนาการไป ท่านผู้ชมโปรดใช้วิจารณญาณในการชม

"บ้านริมโขง"

ชอบใจๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, สะเลเต, รพีกาญจน์, ทอฝัน, tina, เมฆา..., ฉันเอง, (ฟ้า) มารสุรา, กาญจนธโร, ลมหนาว

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s