[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[...สียะตรา..]

เมื่อนั้น                         ท้าวกะหมังกุหนิงเรืองศรี
เสด็จเหนือแท่นรัตน์มณี      ภูมีเห็นสองอนุชา
จึงตรัสเรียกให้นั่งร่วมอาสน์   สำราญราชหฤทัยหรรษา
แล้วปราศรัยระตูบรรดามา     ยังปรีดาผาสุขหรือทุกข์ภัย
ซึ่งเราให้หามาทั้งนี้            จะไปตีดาหากรุงใหญ่
ระตูทุกนครอย่านอนใจ        ช่วยเราชิงชัยให้ทันการ


เมื่อนั้น                          เหล่าระตูปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
จึงสนองมธุรสพจมาน          พระมีการสงครามแต่ละครั้ง
จะตั้งหน้าอาสาออกชิงชัย      มิได้ย่อท้อถอยหลัง
สู้ตายไม่เสียดายชีวัง           กว่าจะสิ้นกำลังของข้านี้



เมื่อนั้น                          ท้าวกะหมังกุหนิงเรืองศรี
ฟังระตูทูลตอบชอบที          สมถวิลยินดีปรีดา
จึงตรัสว่าท่านมาเหนื่อยนัก    จงไปพักพลขันธ์ให้หรรษา
ตรัสพลางทางชวนอนุชา      เข้ามหาปราสาทรูจี



ลดองค์ลงนั่งบนแท่นทอง      กับด้วยพระน้องทั้งสองศรี
จึงตรัสเล่าความตามคดี        จนใช้เสนีถือสารไป

เมื่อนั้น                           สองกษัตริย์ฟังแจ้งแถลงไข
จึงทูลขัดทัดทานทันใด         เป็นไฉนผ่านเกล้ามาเบาความ
อันสุริย์วงศ์เทวัญอสัญหยา     เรืองเดชเดชาชาญสนาม
ทั้งโยธีก็ชำนาญการสงคราม   ลืมนามในชวาระอาฤทธิ์
กรุงกษัตริย์ขอขึ้นก็นับร้อย      เราเป็นเมืองน้อยกระิจิดหริด
ะแข่งแสงอาทิตย์                เห็นผิดระบอบบุราณมา
ใช่จะไร้ธิดาทุกธานี             มีงามแต่บุตรีท้าวดาหา
พระองค์จงควรตรึกตรา         ไฟร่ฟ้าประชากรจะร้อนนัก


...ท้าวกะหมังกุหนิงเป็นราชาเมืองใหญ่แต่ยังด้อยกว่ากรุงดาหา...ระตูที่มาเฝ้าหมายถึงเจ้านครรองๆลงมาประมาณประเทศราช...