[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

ใต้นภา ฟ้าพร่างพราว ดาวระยับ
ส่องวิบวับ รับจันทรา ราตรีห้วง
เหมือนเพื่อนเล่น เช่นหยอกเย้า ไม่เหงาทรวง
ให้เป็นห่วง สุดคะนึง ถึงคนดี

เป็นไงบ้าง ร้างไกล ไปเสียนาน
มิพบพาน พี่ชาย หลายวันนี้
หากลืมเรา เศร้าแน่ แย่หละซี
งั้นเห็นที มีว่า ไปหาเธอ

เห็นหลังคา ว่าบ้านพี่ ดีใจมาก
มุงด้วยจาก หากยืนมอง ต้องหลงเพ้อ
เห็นทั่วห้อง บุตองเก่า เฝ้าละเมอ
มองหน้าต่าง กลับไม่เจอ เธอคนดี

แต่กลับเห็น เป็นมัวๆ ตัวอะไร
เขยิบดู ไปใกล้ๆ คล้ายเจอหมี
ตาช้ำๆ ปากคล้ำม่วง พุงอ้วนพี
โอ้พี่นี้ คงโชคร้าย ตายเพราะมัน

พอหลังหัน พลันยินเสียง สำเนียงพี่
ด้วยเจ้าหมี คือพี่ยา แก้วตาฉัน
คงร่ำไห้ ไร้อาหาร อยู่นานวัน
รอคอยกัน ฉันซื้อข้าว เอ้า!กินเลย ..


 

(เออ กลอนอาจไม่ค่อยรับกับอารมณ์ แต่ดูแล้วก็สมกันดีนะ ...จิ๊กกริ่ว..ว..ว..ไม่ว่ากันเน้อ 55+)

ตัวสล่า ท่าทาง อย่างกะหมี
โธ่คนดี มองเห็น เป็นได้เผย
ว่าตัวใหญ่ ใกล้หน้าต่าง อย่างที่เคย
มากกเกย กับใคร ในบ้านนั้น

หนอตีน่า  น่าตี หมีหรือผิน
มานั่งริน น้ำตา ข้างฝานั่น
ตัวดำดำ ทำเศร้า เคล้าโศกัลย์
ใต้เงาจันทร์ ใกล้หน้าต่าง อย่างเดียวดาย