ท่องยุทธ์

จอมยุทธ์ชาย ใต้จันทร์ นั้นมีพัด
คอยแกว่งกวัด ปัดเป่า เฝ้ารักษา
หากนางใด ใจเจ็บ เก็บซ้ำมา
จะเยียวยา ทาใจ ให้หายดี

ท่องทั่วล่า หาฝัน อันสดใส
เอ่ยคำพจน์ รดใจ ให้สุขขี
ร่ายคำกลอน ป้อนกานท์ สานไมตรี
ไร้กระบี่ มีพัด ไว้ปัดภัย....(สำนวนที่ ๑ แนะนำตัว)

ได้มาพบ สบเจอ เธอคนงาม
จึงเอ่ยถาม นามดู อยู่ที่ไหน
จึงด้นกลอน วอนเว้า เฝ้าถามไถ่
นามว่าไร ให้เอ่ย โปรดเผยคำ

ถือกระบี มีท่า วิชายุทธ์
สกัดจุด ฉุดใจ ให้ถล่ำ
คารมผาด บาดหู อยู่ประจำ
ดูงามขำ ช่ำชอง และว่องไว...(สำนวนที่ ๒ ถามนาง)

นางไม่เอ่ย เผยตอบ ที่สอบถาม
ทั้งวู่วาม ตามติด เข้าชิดใกล้
กระบีคู่ จู่โจม และโถมใส่
พัดกวัดไกว ใช้ตี กระบีลง

กระบีหล่น คนลื่น ยื่นไม่อยู่
แม่โฉมตรู ดูเด่น ดังเช่นหงษ์
เซถลา ขาสั่น ไม่มั่นคง
คว้าโฉมยง ตรงไหล่ ไว้ทันที...(สำนวนที่ ๓ โฉมตรู ผู้วู่วาม)

พัดติดมือ ถือไว้ ใช้นำโชค
คอยพัดโบก โรคภัย ให้หน่ายหนี
ใช้ท่องยุทธ์ ดุจแขน แทนกระบี
ทุกถิ่นที่ มีไว้ ใครก็ชม

จึงใช้พัด กวัดแกว่ง แต่งคำอ้อน
ร่ายกลกลอน ป้อนใจ ให้สุขสม
สร้างไมตรี ที่สวย ด้วยคำคม
ใช้รักห่ม บ่มกลอน แล้วอ้อนตาม...(สำนวนที่ ๔ อาวุธประจำกาย)

ต้องโทษที ที่ตี กระบีหล่น
อย่ากังวล คนดี อย่าผลีผลาม
แม่โฉมยง จงไตร่ ให้รู้ความ
นะคนงาม ตามนี้ นี่ของเธอ

หยิบกระบี ที่หล่น อยู่บนพื้น
แล้วหยิบยื่น คืนให้ แต่ไม่เผลอ
ตายังจ้อง ต้องหลีก อีกไหมเออ
เพราะอาจเจอ เธอแสร้ง แล้วแทงไส้ (สำนวนที่ ๕ ต้องวัดใจ)

นางจึงเอ่ย เผยว่า ข้าหยอกเล่น
พี่ดูเด่น เป็นยุทธ์ คงหยุดไหว
แต่ว่าพื้น ลื่นมาก อยากขืนได้
เลยไถล ใช่ว่า จะฆ่าฟัน

เมื่อเสียหลัก หักหลบ ก็พบว่า
กระบีข้า หาใช่ ดังใจฝัน
โชคยังดี ที่พัด สกัดมัน
ไม่อย่างงั้น มันคง ตรงขั้วใจ (สำนวนที่ ๖ เฮ้อ...อุบัติเหตุ)

..........จบตอนที่ ๑ ........