...หนาวเหลือเกิน...สะเทิ้นสะท้าน...ในมานนี้
คล้ายว่ามี...ชะโลมชะรอย...แห่งปรอยฝน
กรีดถึงเนื้อ...เถือแล้วเถืออีก...ซีกกมล
แสนหมองหม่น...ระคนระคาย...ที่ปลายตา
ละอองละไอ...ไล้กลิ้ง...ทิ้งรอยหยาด
ระเนนระนาด...พาดทับ...ซับดอกหญ้า
อาลัยอาวรณ์...ร้อนรุ่ม...กลุ้มอุรา
กระอักกระอ่วน...หวนหา...พะว้าพะวัง
ฝนในใจ...ล้นหลั่ง...ยังถั่งยังโถม
ฟ้าครืนโครม...พายุ...ปะทุปะทั่ง
มิอาจหยุด...ถวิล...แทบพินฑ์แทบพัง
วอนฝนสั่ง...คนลับ...ให้กลับให้คืน...
................//ทอฝัน
๐ ร้อนเหลือเกิน..เดินมา..แก้ผ้าแก้ผ่อน
ใจร้าวรอน..ย้อนนึก..สะอึกสะอื้น
อากาศร้อน..นอนช้ำ..ทั้งกล้ำทั้งกลืน
ยากทนฝืน..ยืนซัด..กระจัดกระจาย
๐ ทั้งหงุดทั้งหงิด..จิตตก..ตระหนกสั่น
ทุกคืนทุกวัน..มันเฝือ..จนเบื่อหน่าย
ระทวยระทม..ตรมไหม้..ทั้งใจกาย
ทุรนทุราย..หน่ายท้อ..ต้องขอลา
๐ ทั้งถางทั้งถาก..ยากกลืน..ทั้งคลื่นทั้งเหียน
สะอิดสะเอียน..เพี้ยนไป..ดั่งใบ้ดั่งบ้า
ประณีประณอม..ยอมหม่น..จนด้านจนชา
ยังโหยยังหา..มาเคียง..มิเบี่ยงมิเบน
๐ จึงซมจึงซาน เธอผลาญเธอพร่า ระอาระอิด
จนใจจนจิต..ตะขิดตะขวง..เหมือนลวงเหมือนเล่น
ระทวยระทึก..กระอึกกระอัก..เป็นวรรคเป็นเวร
ต้องโผนต้องเผ่น..มิเว้นมิวาย..ระคายระเคือง
๐ ปล่อยเธอไป..ไม่รู้ไม่ชี้..ขอตีจาก
แม้จะยาก..ลำบากลำบน..ทนทุกเรื่อง
เรื่องใดใด..ไม่เอ่ยไม่เอา..ให้เปล่าเปลือง
ขอปลดเปลื้อง..ทุกเรื่องทุกราว..ก่อนก้าวไป๚ะ๛
ใจร้าวรอน..ย้อนนึก..สะอึกสะอื้น
อากาศร้อน..นอนช้ำ..ทั้งกล้ำทั้งกลืน
ยากทนฝืน..ยืนซัด..กระจัดกระจาย
๐ ทั้งหงุดทั้งหงิด..จิตตก..ตระหนกสั่น
ทุกคืนทุกวัน..มันเฝือ..จนเบื่อหน่าย
ระทวยระทม..ตรมไหม้..ทั้งใจกาย
ทุรนทุราย..หน่ายท้อ..ต้องขอลา
๐ ทั้งถางทั้งถาก..ยากกลืน..ทั้งคลื่นทั้งเหียน
สะอิดสะเอียน..เพี้ยนไป..ดั่งใบ้ดั่งบ้า
ประณีประณอม..ยอมหม่น..จนด้านจนชา
ยังโหยยังหา..มาเคียง..มิเบี่ยงมิเบน
๐ จึงซมจึงซาน เธอผลาญเธอพร่า ระอาระอิด
จนใจจนจิต..ตะขิดตะขวง..เหมือนลวงเหมือนเล่น
ระทวยระทึก..กระอึกกระอัก..เป็นวรรคเป็นเวร
ต้องโผนต้องเผ่น..มิเว้นมิวาย..ระคายระเคือง
๐ ปล่อยเธอไป..ไม่รู้ไม่ชี้..ขอตีจาก
แม้จะยาก..ลำบากลำบน..ทนทุกเรื่อง
เรื่องใดใด..ไม่เอ่ยไม่เอา..ให้เปล่าเปลือง
ขอปลดเปลื้อง..ทุกเรื่องทุกราว..ก่อนก้าวไป๚ะ๛
ดังฝนยำย่ำใจ...ให้เหน็บให้หนาว
ชำแรกร้าวฝนแทรก...ยิ่งแยกยิ่งใหญ่
ขีดเหวกั้นมืดมิด...หัวจิตหัวใจ
จะกู่ร้องอย่างไร...ไม่ยินไม่ยล
ประสมประสาน...รสข้นในฝนหลั่ง
พระพรูพระพรั่ง...ถั่งโถมโหมแห่งหน
พิรุณพิโรธ....โหดซัดฟัดใจจน
ระทดระท้อ...ต่อคนก่นบิดคำ
ไม่ขอเสีย...น้ำหูน้ำตา...ให้ค่าด้อย
ยกเท้าถอย...ยอมพ่ายยอมแพ้...แค่ถลำ
สิ่งดี-ดี..เคยมอบเคยหมาย...ไม่เก็บงำ
ก็ขอนำ...คืนกลบคืนกลับ...ระงับใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
