[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

มีบางอย่างวูบไหวอยู่ในอก
สั่นสะทกสะท้านจากการเห็น
มันเกิดความอ้างว้างอย่างเลือดเย็น
เหมือนว่าเป็นอากาศ, เป็นธาตุลม

ความรู้สึกผิดหวังยังเล็กน้อย
ไม่เท่ากับการล่องลอยคนคอยข่ม
หรือชีวิตไร้ค่ากว่าอาจม
ให้โศกตรมสำออย, จากถ้อยคำ

มันเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าสายตาเศร้า
กับความจริงยิ่งเล่าเฝ้ากระหน่ำ
อยากหยุดโลกที่เห็นเป็นประจำ
ก่อนที่มันเหยียบย่ำ, คอยซ้ำเติม

บางเวลาศรัทธามาหล่นหาย
หลงความหมายสำนึกเกินหึกเหิม
จากจุดหนึ่งเล็กน้อยด้อยกว่าเดิม
แล้วก็เริ่มแดดิ้น, สูญสิ้นไป

อยู่ในโลกสมมุติการหยุดนิ่ง
ขอพักพิงหนึ่งวันหยุดฝันใฝ่
ไม่ต้องการคาดหวังกับสิ่งใด
เอาหัวใจไปหลบ, ไม่พบเจอ

ให้เวลากับตัวชั่วขณะ
ตัดพันธะทั้งหมดงดเสนอ
อยู่ในโลกซื่อตรงหลงละเมอ
โลกเพ้อเจ้อหวาดกลัว, ของตัวเอง.

 






[/font]