นิราศร้าง ห่างบ้าน ย่านอาศัย
จะจากไป ต่างแดน แสนอาลัย
จำตัดใจ หยิบกระเป๋า เข้าสะพาย
กราบคุณแม่ แลพ่อ ขอพรท่าน
ก่อนจากบ้าน ออกไป ก็ใจหาย
นึกถึงเกมส์ กับการ์ตูน ก็เสียดาย
อีกมายมาย ทั้งทีวี นี่ก็คอมฯ
ด้วยจำเป็น ต้องตัดใจ ไปศึกษา
เพื่ออนาคต ภายหน้า แม้ผ่ายผอม
ถึงชีพนี้ ดับดิ้น ก็ยินยอม
เตรียมให้พร้อม แล้วตัดใจ ไปโรงเรียน
อยากได้ดี ต้องทำดี ให้ดีมาก
สู้อดทน ความลำบาก เพื่ออ่านเขียน
เรียนหนังสือ คืออนาคต ต้องพากเพียร
ใจนี้เจียน จะขาดรอน ต้องจรเอย.
เวรกรรมเสียจริง ยังไม่ทันจะเป็นศิลปินเอกแห่งตำบลคะแนนก็มาเต็ม20ซะแล้ว
ทำไมสังคมนี้ถึงช่างทารุณโหดร้ายนักนะ.....