...เคลื่อนอำลาความเศร้าที่เฝ้าทับ
ที่คอยจับต้องใจมิใคร่หนี
เสียงวูดร้องครวญจากฝากในที
น้ำตามีก็พรั่งพรูปูบนราง
...หวังรถด่วนขบวนเจ็บเก็บขยี้
ให้ป่นปี้ใจเราอย่าเฝ้าสาง
ลบร่องรอยเขากรีดให้ซีดจาง
หวังเบาบางสักนิดก่อนชิดใจ
...นับจากนี้ขบวนรักหักจบสิ้น
ร้าวชีวินแตกสลายคล้ายผลักไส-
ออกจากคำว่าเรา...มีเงาใคร
สิงสู่ในใจเธอที่เพ้อคอย
...น้ำตาหล่นบนรางอย่างสลาย
แตกมลายหมดแล้วแนวเอื้อมสอย
ขออำลารางรถที่ทดรอย
สับรางถอยไปเพื่อเจ็บ...ก่อนเก็บจำ...
แก่งคอย
๖ มิถุนายน ๒๕๕๔
ตะวันฉาย
ที่คอยจับต้องใจมิใคร่หนี
เสียงวูดร้องครวญจากฝากในที
น้ำตามีก็พรั่งพรูปูบนราง
...หวังรถด่วนขบวนเจ็บเก็บขยี้
ให้ป่นปี้ใจเราอย่าเฝ้าสาง
ลบร่องรอยเขากรีดให้ซีดจาง
หวังเบาบางสักนิดก่อนชิดใจ
...นับจากนี้ขบวนรักหักจบสิ้น
ร้าวชีวินแตกสลายคล้ายผลักไส-
ออกจากคำว่าเรา...มีเงาใคร
สิงสู่ในใจเธอที่เพ้อคอย
...น้ำตาหล่นบนรางอย่างสลาย
แตกมลายหมดแล้วแนวเอื้อมสอย
ขออำลารางรถที่ทดรอย
สับรางถอยไปเพื่อเจ็บ...ก่อนเก็บจำ...
แก่งคอย
๖ มิถุนายน ๒๕๕๔
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
