"รัก ที่ เจ็บ ปวด สุด จะ รักษา ใจ"
รักเขียนกลอนอ้อนอิดแต่คิดช้า
ที่เตรียมไว้ให้ป้าเห็นท่าหาย
เจ็บเอ๋ยเจ็บเจ็บหนอท้ออุบาย
ปวดก็ปวดชวดกราย คำต่อกลอน
สุดระกำช้ำไร้เจียนไหม้อก
จะลงคู่กระทู้ตกต้องหมกหมอน
รักษาไว้ได้เพียงสำเนียงวอน
ใจสะท้อนอ้อนเซียนให้เปลี่ยนใจ
พรายม่าน
สันทราย
๐๕.๐๖.๕๔
เห็นมะ ปาดอีกแล้ว!
“ก็หลอกกันวันวันให้ฝันค้าง”