...มันว้าวุ่นขุ่นข้องให้หมองจิต
ในนิมิตคิดถึงคะนึงเนี่ย
วนเวียนย้ำซ้ำซึ้งจึงงัวเงีย
นี่เราเสียทีกระรอกหรืออย่างไร
เขาเป็นชายทั้งแท่งมิแปลงเปลี่ยน
ไยจึงเพี้ยนลุ่มหลงพะวงไฝ่
เมื่อยามแอบแนบชิดสนิทใจ
กลับหวั่นไหวอ่อนหวานสะท้านนัก
คล้ายเขาคือหญิงแท้มาแปรปลุก
ทั้งรับรุกนุ่มนวลชวนกระอัก
สุดท้ายได้แต่หลงพะวงนัก
นี่เรารักแล้วหรือเสียชื่อทอม....(พี่ดรีม)