[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

เธอกลัวด้วยเดียวดายหมายชายช่วย
เธอกลัวด้วยถูกชายหมายมาหลอน
เธอกลัวด้วยจินตนาพาเว้าวอน
เธอกลัวด้วยคนสอนยังนอนใจ

ต้องปราบก่อนคนเก่ง "นักเลงกลอน"
ปราบคำวอนอ้อนหวานที่หว่านไถ
ปราบคำอื่นให้หมดปลดออกไป
ให้เหลือไว้..เพียง “รักฉัน” เท่านั้นพอ.

๏ เพราะความเหงาเข้าเยือนเป็นเพื่อนเศร้า
เพราะความเหงาเข้าครองเต็มห้องหอ
เพราะความเหงาเย้าเพลินจนเกินพอ
เพราะความเหงาเคล้าคลอหยอกล้อมาน

๏ จึงหมายใครไว้อิงและพิงพัก
จึงหมายใครไว้รักร่วมถักสาน
 * จึงหมายใครไว้ห่มก่อนล่มราญ
ถูกวันวารผลาญพร่าให้อาดูร๚ะ๛

..................................................

** จึงหมายใครไว้โลมโฉมสคราญ
ก่อนจะพาลยานย้อยเหี่ยวห้อยไป๚ะ๛

ด้วยความเหงาเข้าสุมรุมเร้าจิต
ยากจะปิดอาการมานหวั่นไหว
เพราะเดียวดายคล้ายหม่นรนราญใจ
จึงอยากได้ใครอยู่มาคู่เคียง

ยามเอกาว้าเหว่ยากเหหัน
ผ่านคืนวันว่างเว้นซ่อนเร้นเสียง
ให้เปลี่ยวเหงาเศร้าสร้อยคอยใครเมียง
อยากจะเสี่ยงมาลัยให้สักคน

ใครผ่านมาผ่านไปไร้เกี่ยวข้อง
ไร้คนมองมัดใจไว้สักหน
ต้องจำยอมจ่อมจมข่มกมล
จะดิ้นรนเหลือหลายก็อายเกิน

จำทนอยู่ผู้เดียวใจเปลี่ยวเหงา
จำทนเศร้าบอกใครใจขัดเขิน
จำทนอดงดคู่อยู่เคียงเดิน
ไยคนเมินมองผ่านวานบอกที