[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาวระดา]

ชื่อบทกลอน:วันวานหลานกับยาย สู่ความหมายแห่งวันคืน
ผู้แต่ง:ดาวระดา

เด็กหน้าซื่อตาใสวัยสิบขวบ
ใช้มือรวบผมยายพลางบ่ายหน้า
ความน้อยใจในโตรกโชคนำพา
เช็ดน้ำตาทาต้นแขนหนอใต้คาง

สีผมยายกลายเทาเป็นขาวชัด
ก่อนเคยรัดมัดมวยสลวยร่าง
ผมดำขลับกลับกลายคลายสีจาง
เป็นตัวอย่างวันวานที่ผ่านพ้น

คิดถึงวันข้างหน้าน้ำตาไหล
ยายบอกใกล้ฝั่งแล้วไม่กี่ฝน
หนูน้อยมองยายส่ายหน้าวน
พร้อมเอ่อล้นน้ำตามาประดัง

ยายชี้แจงแห่งเหตุเขตมนุษย์
ความสิ้นสุดกุดลงนั้นคงขลัง
การยึดมั่นถือมั่นว่าจีรัง
พระท่านสั่งยายไว้ว่า....ไม่มี

เด็กหญิงฟังคำยายขยายข้อ
เจ้าขาดพ่อแม่ไปใช่ขาดศรี
จงพาจิตคิดทำแต่กรรมดี
ตามคำที่ยายสอนก่อนนอนนั้น

แม้เข้าใจในธรรมสักกำหนึ่ง
คงได้พึ่งยามลับสู่ดับขันธ์
อย่ายึดยื้อถือพื้นแห่งคืนวัน
เพราะไม่หันกลับหวนให้ชวนเชย