นับถอยหลังสั่งใจนับถอยหลัง
สติตั้งแน่วแน่แม้ใจเจ็บ
มโนภาพสั่นริกเหมือนหยิกเล็บ
ความหนาวเหน็บปกคลุมทุกมุมใจ
แผ่วลมเบาเข้าออกบอกรับรู้
ชีวิตอยู่ต้องเดินเผชิญได้
แม้วันนี้ที่เห็นความเป็นไป
มิมีใครไหนมาห่วงอาทร
พร้อมก้มหน้าฝ่าไปโดยไม่หยุด
แม้สะดุดล้มคว่ำตำหินก้อน
แม้เปลวแดดแผดไหม้ให้กายร้อน
แม้บางตอนคอแห้งแล้งน้ำเลี้ยง
นับถอยหลังสั่งใจนับถอยหลัง
เลิกคิดหวังห่วงใยในน้ำเสียง
ห่วงจากใครไม่รอต้องพอเพียง
ที่อยู่เคียงห่วงเราเจ้าของเอง
อาจไหวหวั่นวันนี้อาจไหวหวั่น
จะค่อยมั่นวันหน้าพาเราเก่ง
วันนี้อาจขลาดเขลาเหงาวังเวง
วันหน้าเปล่งประกายดั่งสายรุ้ง
ความเชื่อมั่นตนเองความเชื่อมั่น
ผนึกฝันตระการทะยานพุ่ง
แม้จุดหมายปลายทางร้างคนมุง
เป็นแค่เพียง "พลอยหุง" ก็ดีแล้ว
"กานต์ฑิตา"
๕ มิถุนายน ๒๕๕๔
สติตั้งแน่วแน่แม้ใจเจ็บ
มโนภาพสั่นริกเหมือนหยิกเล็บ
ความหนาวเหน็บปกคลุมทุกมุมใจ
แผ่วลมเบาเข้าออกบอกรับรู้
ชีวิตอยู่ต้องเดินเผชิญได้
แม้วันนี้ที่เห็นความเป็นไป
มิมีใครไหนมาห่วงอาทร
พร้อมก้มหน้าฝ่าไปโดยไม่หยุด
แม้สะดุดล้มคว่ำตำหินก้อน
แม้เปลวแดดแผดไหม้ให้กายร้อน
แม้บางตอนคอแห้งแล้งน้ำเลี้ยง
นับถอยหลังสั่งใจนับถอยหลัง
เลิกคิดหวังห่วงใยในน้ำเสียง
ห่วงจากใครไม่รอต้องพอเพียง
ที่อยู่เคียงห่วงเราเจ้าของเอง
อาจไหวหวั่นวันนี้อาจไหวหวั่น
จะค่อยมั่นวันหน้าพาเราเก่ง
วันนี้อาจขลาดเขลาเหงาวังเวง
วันหน้าเปล่งประกายดั่งสายรุ้ง
ความเชื่อมั่นตนเองความเชื่อมั่น
ผนึกฝันตระการทะยานพุ่ง
แม้จุดหมายปลายทางร้างคนมุง
เป็นแค่เพียง "พลอยหุง" ก็ดีแล้ว
"กานต์ฑิตา"
๕ มิถุนายน ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
