Re: อยากลืม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 09:46:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อยากลืม  (อ่าน 4482 ครั้ง)
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« เมื่อ: 05 มิถุนายน 2011, 09:09:AM »


ซากหัวใจจากช้ำนำพับเก็บ
รักทำเจ็บจำไกลพาใจหนี
หาแห่งพักรักทำช้ำฤดี
ใจดวงนี้ชอกช้ำเพราะคำคน

ซากหัวใจจากช้ำนำขึ้นบ่า
คอยวันพรุ่งมุ่งหน้าพนาสณฑ์
หวังลืมเธอที่ทำช้ำกมล
ลี้สับสนขนใจหมายเยียวยา

ทางที่เดินเผชิญอยู่หดหู่นัก
กิ่งดอกท้อทิ่มปักหักตรงหน้า
ดอกเดียวดายสลายช่อหลอกล้อตา
ยิลนกกากรู่ก้องมองเย้ยเรา

น้ำตาซ่อนทรวงในใจเจ็บแปลบ
หยุดนั่งพักพิงแอบแนบความเหงา
กระซิบบอกดอกหญ้าข้าสั่นเทา
อยากบอกเจ้าเราช้ำน้ำตาริน

วอนขุนเขาเหล่าเมฆเสกปัดเป่า
ช่วยขยัดปัดเศร้าความเหงาสิ้น
ปลดหมองไหม้สลายไปกับดิน
หวังคืนถิ่น.........ทิ้งเศร้าลืมเขาลง

--- สะเรเต ---








อยากเป็นเมฆเสกเป่าลดเศร้าหมอง
อยากขอจองเข้ามอบปลอบคำส่ง
เป็นดอกหญ้าพาให้ใจปลดปลง
ให้ดำรงอยู่ได้ใจอย่าตรม

เก็บหัวใจได้ช้ำนำรักษา
ช่วยเยียวยาให้หายคลายขื่นขม
ส่งดอกรักเพื่อหมายคลายระทม
อยากเพาะบ่มความรักให้สักครา

อยากให้ลืมความเจ็บที่เหน็บหนาว
ความปวดร้าวที่ใจใคร่รักษา
มองคนนี้ที่เปลี่ยวอยากเยียวยา
แม้อยู่ป่าปองสมัครรักคนดี

แม้ผ่านเจ็บจนช้ำระกำจิต
จะไม่คิดเรื่องเก่าที่เจ้าหนี
เรื่องระทมขมใจมิให้มี
จะสุขศรีทุกเมื่อหากเชื่อใจ

พี่คนป่าคนดอยยังคอยรัก
ขอฟูมฟักคนช้ำระกำไห้
จะขออยู่ดูแลแผลหทัย
น้องอย่าได้พะวงสงสัยเลย

พี่คนป่าพาซื่อถือคำสัตย์
มิเอารัดเอาเปรียบเที่ยบคำเอ่ย
ชอบพูดจริงทำจริงสิ่งที่เคย
จึงขอเผยบอกน้องลองคบดู
[/b]

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

วลีลักษณา, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, สะเลเต

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05 มิถุนายน 2011, 09:38:AM โดย สล่าผิน » บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s