[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เธอก็เตรียมเสียมากหลากหลายอย่าง
ที่แรมทางห่างไกลจากใจหญิง
เพียง “หัวใจ”  เท่านั้น อันที่จริง
อย่างอื่นทิ้งไว้บ้านสำราญองค์

ปล่อยหัวใจไปค้างในต่างถิ่น
ให้มันชินกลิ่นสาปสางอย่างประสงค์
เก็บไว้ในอกตนเริ่มหม่นลง
ไม่มั่นคงไม่สงสาร..ทรมานมัน

กายเริ่มล้า ตาฝ้าฟาง อย่างท้อแท้
หัวใจแม่เลยเผ่นเป็นสมัน
อยู่ไม่ได้กายเหี่ยวต้องเกี่ยวพัน
หัวใจนั้นรู้ดี...หนีแรมรอน

ไม่ต้องตามเขาไป...ให้เฝ้าบ้าน !
เก็บอาการให้อยู่คู่สมร
ปล่อยหัวใจสุขบ้างตามทางจร
สิบปีย้อนคืนหา...ไม่ว่ากัน(นะ)