๏ งามเกินคำ พร่ำบอก แม่ดอกฟ้า
คลอนอุรา สั่นสั่น คล้ายหวั่นไหว
ผิวพรรณผ่อง ผุดผาด วิลาสใจ
ยากหาใด เลิศสุด เท่าบุษบา ๏
๏ ยามเฉียดกาย อายกรุ่น ละมุนหอม
กลิ่นพยอม เย้ายวน ยั่วนาสา
สะกดบุรุษ ดุจดล ด้วยมนตรา
จินตนา ว่าโน้มกิ่ง แนบอิงทรวง ๏
๏ เพียงมธุ สุบิน ถวิลสม
ใครจะก้ม โน้มมา นิราสรวง
หากเจ้าลง คงแย่ แม่พุ่มพวง
พี่คงหน่วง ดวงต่ำ เกินทำใจ ๏
๏ แค่กุลี รับจ้าง ร่างดำเปรอะ
วันวันเลอะ หมดสง่า ราศีไสว
หมกหมักหมม เหม็นสาบ เหงื่อคราบไคล
ยากจะใคร่ คบหา หรือมารัก ๏
๏ จึ่งมิหวัง ครองหรอก แม่ดอกฟ้า
ขอแค่ข้า เหนื่อยการ จากงานหนัก
ได้กลิ่นรื่น ชื่นแด และแลพักตร์
มิมากนัก นะผกา สุราลัย ๏
ธาตรีรติกานท์
๐๕.๐๖.๒๕๕๔
คลอนอุรา สั่นสั่น คล้ายหวั่นไหว
ผิวพรรณผ่อง ผุดผาด วิลาสใจ
ยากหาใด เลิศสุด เท่าบุษบา ๏
๏ ยามเฉียดกาย อายกรุ่น ละมุนหอม
กลิ่นพยอม เย้ายวน ยั่วนาสา
สะกดบุรุษ ดุจดล ด้วยมนตรา
จินตนา ว่าโน้มกิ่ง แนบอิงทรวง ๏
๏ เพียงมธุ สุบิน ถวิลสม
ใครจะก้ม โน้มมา นิราสรวง
หากเจ้าลง คงแย่ แม่พุ่มพวง
พี่คงหน่วง ดวงต่ำ เกินทำใจ ๏
๏ แค่กุลี รับจ้าง ร่างดำเปรอะ
วันวันเลอะ หมดสง่า ราศีไสว
หมกหมักหมม เหม็นสาบ เหงื่อคราบไคล
ยากจะใคร่ คบหา หรือมารัก ๏
๏ จึ่งมิหวัง ครองหรอก แม่ดอกฟ้า
ขอแค่ข้า เหนื่อยการ จากงานหนัก
ได้กลิ่นรื่น ชื่นแด และแลพักตร์
มิมากนัก นะผกา สุราลัย ๏
ธาตรีรติกานท์
๐๕.๐๖.๒๕๕๔