เพลง บัวกลางบึง
หากฉันเป็น เช่นภมร จะซอนซอก
เคล้าดมดอก หยอกผกา ทั่วผาหิน
เลียบลัดเลาะ เจาะจาร หวานรวยริน
โบกโบยบิน ถิ่นกว้าง เวียนกลางบึง
ฉันเป็นหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ริมละหาน
บัวเบ่งบาน ย่านน้ำ ย่ำไม่ถึง
ได้แต่จะ ชะเง้อ เพ้อรำพึง
ปล่อยผู้ผึ้ง คลึงเคล้า เพราผกา
บัวอยู่ห่าง ทางไกล สุดไขว่เอื้อม
ลอยกระเพื่อม เลื่อมแดด เผาแผดจ้า
เหี่ยวแห้งหอบ กรอบแดง แรงโรยรา
จบชีวิต อนิจจา ลงคาบึง
รพีกาญจน์ 59
(ต้องมนต์ขลัง ฟังเท่าไร ไม่รู้เบื่อ)
หากฉันเป็น เช่นภมร จะซอนซอก
เคล้าดมดอก หยอกผกา ทั่วผาหิน
เลียบลัดเลาะ เจาะจาร หวานรวยริน
โบกโบยบิน ถิ่นกว้าง เวียนกลางบึง
ฉันเป็นหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ริมละหาน
บัวเบ่งบาน ย่านน้ำ ย่ำไม่ถึง
ได้แต่จะ ชะเง้อ เพ้อรำพึง
ปล่อยผู้ผึ้ง คลึงเคล้า เพราผกา
บัวอยู่ห่าง ทางไกล สุดไขว่เอื้อม
ลอยกระเพื่อม เลื่อมแดด เผาแผดจ้า
เหี่ยวแห้งหอบ กรอบแดง แรงโรยรา
จบชีวิต อนิจจา ลงคาบึง
รพีกาญจน์ 59
(ต้องมนต์ขลัง ฟังเท่าไร ไม่รู้เบื่อ)