๐ ยามนอน...๐
๐ ครั้นยามนอน..หมอนข้างดุจร่างเจ้า
กอดกระเซ้าเย้าเห็นช่างเป็นปลื้ม
แม้นั้นเพียง..เยี่ยงว่าพี่ยายืม
พักตร์ด่ำดื่มเดือนขวัญมาฝันเคียง
๐ หลับฝันดี..ที่รักพี่จักป้อง
โอบประคองสองปรางมิห่างเสียง
คลอเพลงกล่อมพร้อมป้องน้องจำเรียง
ด้วยสำเนียงเที่ยงตรง..มั่นคงคำ
๐ จะยิ้มหวานสานสื่อกระพือรัก
ให้ประจักษ์ปักพรม..แม่คมขำ
ทุกราตรีที่ล่วง..จินต์ห้วงจำ
จะคอยพร่ำย้ำวลีไม่หนีไกล
๐ แม้นงามงอนนอนดิ้นผกผินข้าง
จะคว้าร่างนางกระชับมิหลับใหล
หวั่นบังอรนอนตระหนก..ตกเตียงไป
เดี๋ยวป่วยไข้ไอจามจะตามมา
๐ ด้วยหน้าที่พี่ยา..รักษาเขต
ป้องอาเพศเหตุภัยในคูหา
แต่บนแคว้นแดนในใจแก้วตา
พี่อาสาด้วยศักดิ์แห่ง..ภักดี
๐ หากคืนนี้หมอนข้าง..คือนางแท้
จะกอดแช่..จนเช้าโลมเล้าศรี
ไปจนกว่า..แสงปะทุอุษามณี
สาดส่องพี่ให้ตื่น..จากคืนเพลีย....