“ครวญ”
มองทะเลเหว่ว้ามองฟ้าเหงา
ภาพวันเก่าเข้าภวังค์หวังลืมสิ้น
คลื่นซัดทรายกลายเสียงเพียงได้ยิน
ใจพังภินภาพเขาเข้าเวียนวน
ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวผิวกายหนาว
แสนปวดร้าวรักทำช้ำหมองหม่น
อยากจะลบลืมใครในกมล
ลืมบางคนเคยรักแค่สักครั้ง
เสียงสะอื้นกลืนหายสลายในอก
น้ำตาตกตรอมใจในความหลัง
ภาพวันเก่าเข้ารุมสุมประดัง
น้ำตาหลั่งรินไหลใจเพ้อครวญ
--- สะเรเต---
หัวข้อต่อไป.... “ นานแค่ไหน..ใจจะลืม ”
ภาพวันเก่าเข้าภวังค์หวังลืมสิ้น
คลื่นซัดทรายกลายเสียงเพียงได้ยิน
ใจพังภินภาพเขาเข้าเวียนวน
ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวผิวกายหนาว
แสนปวดร้าวรักทำช้ำหมองหม่น
อยากจะลบลืมใครในกมล
ลืมบางคนเคยรักแค่สักครั้ง
เสียงสะอื้นกลืนหายสลายในอก
น้ำตาตกตรอมใจในความหลัง
ภาพวันเก่าเข้ารุมสุมประดัง
น้ำตาหลั่งรินไหลใจเพ้อครวญ
--- สะเรเต---
หัวข้อต่อไป.... “ นานแค่ไหน..ใจจะลืม ”