ลาเอย...ขอลาแล้วนะที่รัก
ฉันต้องหักหาญใจอย่างหวั่นไหว
จากครั้งนี้เห็นทีต้องจากไกล
แม้น้ำตาจะไหลก็ตามที
จะจารึกรอยรักสลักจิต
ให้สนิทตราตรึงมิหน่ายหนี
ในห้วงความทรงจำย้ำฤดี
ตราบนาทีสุดท้ายเมื่อวายปราณ
เพียงเท่านี้ก็ดีที่สุดแล้ว
เพราะวี่แววรักเราเศร้าหมดหวาน
หากจะฝืนกล้ำกลืนทรมาน
ก็ป่วยการที่จะช้ำและทำใจ
ฉันต้องหักหาญใจอย่างหวั่นไหว
จากครั้งนี้เห็นทีต้องจากไกล
แม้น้ำตาจะไหลก็ตามที
จะจารึกรอยรักสลักจิต
ให้สนิทตราตรึงมิหน่ายหนี
ในห้วงความทรงจำย้ำฤดี
ตราบนาทีสุดท้ายเมื่อวายปราณ
เพียงเท่านี้ก็ดีที่สุดแล้ว
เพราะวี่แววรักเราเศร้าหมดหวาน
หากจะฝืนกล้ำกลืนทรมาน
ก็ป่วยการที่จะช้ำและทำใจ