จุดมุ่งหมายหายไปในชีวิต
หลงยึดติดศรัทธาความกล้าหาญ
ไม่เคยหวั่นแม้แตกต้องแหลกลาญ
จิตวิญญาณห่ำหั่น, แทบบรรลัย
ไร้เข็มทิศนำทางอย่างคนบ้า
แม้แต่ความแมตตา, อัชฌาสัย
จะเดินหน้าท้อถอยหรือปล่อยไป
ลังเลในชีวิต, สู่ทิศทาง
ยังหยัดยืนฝืนทนจนที่สุด
โลกสมมุติหมายมุ่งสู่รุ่งสาง
กลับมืดมิดผิดเผยไม่เคยจาง
กี่ฝันค้างอย่างเก่า, เฝ้าละเมอ
เพราะนี่คือชีวิตความผิดพลาด
ที่บังอาจทานทนอย่างคนเซ่อ
มีเรื่องราวไม่จบให้พบเจอ
มาเสนอคนกล้า, อย่างท้าทาย
แหละ!นี่คือตัวเราเลือกเอาเถิด
จะเตลิดไปก่อนซ่อนความหมาย
หรือจะอยู่กับฝันจนวันตาย
ไม่เสียดายวันนี้, ที่เลือกเอง.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
